El Topu fartón tien la solución
Oficialidá
¿Que cosa cosadiella ye una cosa (y nun ye cosadiella revesosa), que ye la solución pal nuesu idioma y d’esmenu s’esmuz en cuantu asoma?
Tienla’l gallegu, el vascu, el catalán, y hasta la llingua del valle d’Arán. Tamién el mallorquín, y el valencianu… al únicu que-y falta: al asturianu.
N’Asturies, reclámala tola xente, nun siendo dalgún que, indiferente, da-y lo mesmo lo qu’herieden los sos fíos, y dexa que decidan los partíos.
Dalgunos piensen qu’ha valir pa imponer l’idioma. Equivóquense, conocer la cultura ye un derechu importante, nun lo permitir, propio d’inorantes.
Dícennos que ye cara, un derroche, comu’l que fai cuentes pa mercar coche. Bien saben qu’una llingua ye una ayalga: hai que salvala, anque dello valga.
Que va ser problema, argumenten, comu cada vez que falen, mienten. ¡Que van traer conflictos y penuries los derechos llingüísticos d’Asturies!
Pues, anque toles llingües son iguales, paez qu’unes son bones y otres males, unes reinen no alto, son divines, les demás han morrer, les probitines.
Si pienses, comu nós, qu’esto ye inxusto, cola oficialidá tarás a gustu. Yá sabes qué facer para consiguila: has salir a la cai a desixila.
Xunta pola Defensa de la Llingua Asturiana
